‘De stem van Sulina’ is geen reisverhaal zoals je beste vriendin dat zou vertellen. Van Offel gebruikt het reisverhaal als een kapstok om reflecties over moederschap, lichamelijkheid en mythologie aan op te hangen. De vanzelfsprekende structuur van de reis, met een beginpunt en een bestemming, geeft de gedachten richting en zin.
