Terwijl Sainz Borgo blijft zwalken tussen de wijde blik van de reportage en de nauwe focus op het singuliere romanpersonage, trekt Melchor de radicale conclusie uit het feit dat zij een roman schrijft. Ook zij analyseert niet, maar ze radicaliseert de transformatie van de werkelijkheid tot het taal-kunstwerk waartoe de moderne roman zich ontwikkeld heeft.
